Osmoro ljudu u Ruandi umrlo je od posljedica izbijanja virusa Marburg, a kako je saopštilo Ministarstvo zdravlja te zemlje, potvrđeno je još 26 slučajeva. Ovo je prvi put da je virus Marburg, koji ima visoku stopu smrtnosti i potiče iz iste porodice virusa kao i ebola, otkriven u zemlji.
Većina smrtnih slučajeva do sada je zabilježena među zdravstvenim radnicima, rekao je ministar zdravlja Sabin Nsanzimana, a u prijestonici Kigaliju prijavljeno je najviše zaraženih.
Kako piše Euronews, ne postoji odobrena vakcina ili antivirusni tretman za Marburg virus, koji izaziva groznicu i druge simptome slične eboli, kao što su umor, dijareja i povraćanje. Takođe, riječ je o virusu koji se prenosi direktnim kontaktom preko tjelesnih tečnosti na ljudima i površinama.
Prošle godine, epidemija Marburga izbila je u Tanzaniji i Ekvatorijalnoj Gvineji i rezultirala smrću oko 40 ljudi. U Gani su tokom epidemije 2022. godine umrla dva člana iste porodice.
Šta je Marburg virus?
Marburg virusna bolest, ranije poznata kao Marburg hemoragična groznica, je teška, često fatalna bolest kod ljudi. Ime je dobila po gradu u Nemačkoj gde su prvi slučajevi zabilježeni 1967. godine.
Prema Svjetskoj zdravstvenoj organizaciji, prenosi se na ljude kontaktom sa velikim ljiljcima (podred reda slepih miševa), prirodnim domaćinom virusa, a zatim se prenosi sa čovjeka na čovjeka kontaktom putem tjelesnih tečnosti na zaraženim ljudima, površinama i materijalima.
Koliko je ovaj virus smrtonosan?
Ovo je izuetno opasan virus, sa prosječnom stopom smrtnosti od oko 50 procenat, iako je ona varirala od 23 do 90 odsto u prethodnim epidemijama, u zavisnosti od soja virusa i pružene zdravstvene nege.
Prvi slučajevi virusa zabilježeni su 1967. godine u Nemačkoj (u Marburgu i Frankfurtu), kao i u Beogradu, u tadašnjoj Jugoslaviji.
Ove rane epidemije bile su povezane sa laboratorijskim radom sa afričkim majmunima uvezenim iz Ugande. Od tada je bilo još desetak velikih epidemija, uglavnom u južnoj i istočnoj Africi, sa slučajevima prijavljenim u Angoli, Demokratskoj Republici Kongo, Ekvatorijalnoj Gvineji, Jeniji, Južnoj Africi, Tanzaniji, Ugandi i sada Ruandi.
Iako ne postoje specifični tretmani za ljude zaražene virusom Marburg, niz terapija i vakcina je u razvoju.
SZO, inače, navodi Marburg među patogenima koji bi mogli da izazovu sljedeću pandemiju, što ga čini glavnim prioritetom za razvoj vakcine. SZO je 2023. okupila stručnjake za procjene kancididata najperspektivnije vakcine za zaštitu od bolesti. Ovog ljeta naučnici sa Univerziteta Oksford pokrenuli su prva ispitivanja sa ljudskim učesnicima za testiranje vakcine.
Beograd (nezvanično) prvi izolovao virus
Virusolog dr Ana Gligić u razgovoru za Euronews Srbija još 2021. godine ispričala je kako je to izgledalo davne 1967. godine kada upravo ona bila na čelu tima koji je izolovao i okarakterisao ovaj virus.
Kako je nastavila, majmuni su po dolasku u Srbiju odjednom počeli da umiru. Veterinar koji je radio sa 200 pristiglih majmuna, odlučio je da uradi obdukciju i, nažalost, pod punom opremom došao u kontakt sa krvlju majmuna.
“Zarazio se i, srećom ostao živ jer je smrtnost od ovog virusa 90 odsto. To je najsmrtonosniji virus koji trenutno postoji na planeti”, rekla je dr Gligić.
