Analiza podataka pribavljenih tokom dugog niza godina pokazuje da su osobe koje pate od nesanice izložene većem riziku od samoubistva, kao i da je vjerovatnije da bi mogle da izvrše ubistvao, tvrdi se u upravo objavljenom istraživanju odsjeka za psihijatriju medicinskog fakulteta u Tusonu, prenosi portal Dejli mejl.
Autori istraživanja pratili su 15 godina 100.000 osoba koje imaju problema sa spavanjem i zaključili da oni imaju osam puta veće šanse da počine ubistvo, najčešće oko 2 sata ujutro, kao i da su pet puta u većoj opasnosti da izvrše samoubistvo od osoba koje imaju dobar noćni san.
Jedan od učesnika u istraživanju Endru Tabs kaže da su ljud koji slabo spavaju emotivno ranjivi i skloni naglim reakcijama prema drugima.
Česti prekidi u spavanju mogu da ugroze racionalno razmišljanje i da dovedu do impulsivnog ponašanja kod nestabilnih i osjetljivih osoba, dodaje Tabs, koji se specijalizovao za proučavanje i uticaj poremećaja cirkadijalnog ritma kod oboljelih.
Majkl Gradner, takođe jedan od autora istraživanja, tvrdi da je utvrđeni šablon rizika samoubistava i ubistava šokantan.
“Proučavali smo više od 78.000 samoubistava i 50.000 ubistava i ustanovili da noćna nesanica, koju često nazivamo i metalno stanje poslije ponoći, nosi sa sobom jasan rizik neregulisanog, odnosno problematičnog ponašanja”, navodi Gradner.
Rezultati tog istraživanja istovremeno pokazuju da osobe starosti od 15 do 24 godine imaju trostruko veći rizik od samoubistva, dok je, kako se navodi, neočekivano ustanovljeno da kod starijih osoba koje nemaju dobar san opasnost od samoubistva kulminiria oko 6 sati ujutro.
Rizici od izvršenja ubistva prate gotovo istu učestačlost, s tim što većina žrtava pripada mlađoj starosnoj grupi.
Noćni rizici, kako za mlade, tako i za starije koji pate od česte nesanice, značajno se povećava u slučaju pretjeranog konzumiranja alkohola, u slučajevima kada postoje porodične svađe ili druge vrste konflikta.
Interesantno je da oni koji uživaju u kanabisu ili imaju hroničnu depresiju ne spadaju u ovu rizičnu grupu.
