Naučnici su otkrili novi uzrok zašto su ljudi kojima nedostaje određena krvna grupa genetski predisponirani da budu gojazni ili gojazni. Tim međunarodnih istraživača, predvođen Univerzitetom Ekseter, otkrio je da ljudi sa genetskom varijantom koja onemogućava SMIM1 gen imaju veću tjelesnu težinu jer troše manje energije kada miruju.
SMIM1 gen je identifikovan tek prije 10 godina, dok je tražen gen koji kodira određenu krvnu grupu, poznatu kao Vel. Jednom od 5.000 ljudi nedostaju obje kopije gena, što ih čini Vel negativnim. Nalazi iz novog istraživanja sugerišu da je veća vjerovatnoća da će ova grupa biti gojazna, što je zaključak koji bi jednog dana mogao dovesti do novih tretmana.
Tim se sada nada da će testirati da li jeftin i široko dostupan lijek za disfunkciju štitne žlezde može biti efikasan u liječenju gojaznosti kod ljudi kojima nedostaju obje kopije gena SMIM1.
Stope gojaznosti se utrostručile u posljednjih 50 godina
Studija je takođe otkrila da ljudi bez obje kopije gena imaju druge faktore povezane sa gojaznošću, uključujući visok nivo masti u krvi, znake disfunkcije masnog tkiva, povećanje enzima jetre, kao i niže nivoe hormona štitne žlijezde.
Ovo istraživanje uključivalo je saradnju partnera na Univerzitetu u Kembridžu, Institutu Sanger, Univerzitetu u Kopenhagenu u Danskoj i Univerzitetu Lund u Švedskoj.
– Stope gojaznosti su se skoro utrostručile u posljednjih 50 godina, a do 2030. godine predviđa se da će više od milijardu pojedinaca širom svijeta biti gojazno. Bolesti i komplikacije stvaraju značajno ekonomsko opterećenje za sisteme zdravstvene zaštite – rekao je Matia Frontini, vanredni profesor ćelijske biologije na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Ekseteru.
Gojaznost je uzrokovana neravnotežom između unosa i potrošnje energije, često složene interakcije između načina života, životne sredine i genetskih faktora.
– Kada je to slučaj, ponekad se mogu pronaći novi tretmani koji bi koristili ovim ljudima – i sada se nadamo da ćemo pokrenuti kliničko ispitivanje kako bismo otkrili da li široko dostupni lijek za suplementaciju štitaste žlezde može biti koristan u liječenju gojaznosti kod ljudi koji nemaju SMIM1. Naši nalazi naglašavaju potrebu da se istraži genetski uzrok gojaznosti, da se izabere najadekvatniji i najefikasniji tretman, ali i da se smanji društvena stigma povezana s tim – dodao je Frontini.
Analizirana genetika 500.000 učesnika
Da bi došao do otkrića, tim je analizirao genetiku skoro 500.000 učesnika, identifikujući 104 osobe sa varijantom koja dovodi do gubitka funkcije gena SMIM1 (46 žena i 44 muškarca). Ovo bi značilo bi da bi varijanta gena SMIM1 mogla biti značajan faktor koji doprinosi gojaznosti za oko 300.000 ljudi širom svijeta.
Tim je ispitivao efekte koje su pronašli u četiri dodatne grupe ljudi sa varijantom gena SMIM1. Otkrili su da je ova varijanta gena imala uticaj na težinu, što je u prosjeku iznosilo dodatnih 4,6 kg kod žena i 2,4 kg kod muškaraca.
– SMIM1 je otkriven tek prije deset godina, kao dugo traženi protein krvne grupe na crvenim krvnim zrncima, ali njegova druga funkcija je do sada ostala nepoznata. Veoma je uzbudljivo je otkriti da ima opštiju ulogu u ljudskom metabolizmu – rekla je Džil Stori, koautor i vanredni profesor na Univerzitetu Lund u Švedskoj.
Koautor profesor Ole Pedersen sa Univerziteta u Kopenhagenu, Danska, dodao je da se cio tim veoma raduje što će vidjeti kako se ovo novo znanje može prevesti u praktična rješenja za ljude sa ovim genetskim sastavom.
Sa povećanom dostupnošću genetskih podataka i više informacija o SMIM1 mehanizmu, željeli bismo da vidimo da kada se identifikuju pojedinci kojima nedostaje SMIM1, oni dobiju informacije i podršku, istakao je dr Luka Stefanuči, prvi autor sa Univerziteta u Kembridžu.
ScienceDaily / Zdravlje.Kurir.rs
