Detaljno poređenje slučajeva koronavirusa konačno je pružilo uvid u to zašto neki ljudi nisu imali virus koji je veliki dio svijeta bacio na koljena.
Na osnovu analize genetske aktivnosti u nazalnim tkivima i krvi ljudi sa neuspješnom infekcijom SARS-KoV-2, tim istraživača u Velikoj Britaniji otkrio je novi imuni odgovor koji obezbjeđuje jaku odbranu na liniji borbe sa koronavirusom.
Naime, dok su vakcine smanjivale rizik od smrti i teških komplikacija od koronavirusa one nisu bile odbrana od obolijevanja. Za većinu ljudi, to je bilo dovoljno da imaju jaču kijavicu. Ipak, za nekolicinu srećnih, infekcija je tako blaga da organizam ni ne shvati šta se zapravo dešava, piše Science Alert, navodeći i da je mali broj ljudi potpuni izbjegao koronu uprkos globalnoj pandemiji koja je i dalje u toku.
Istraživači iz Velike Britanije bili su zapitani jer nije bilo jasno zašto su neki ljudi bolje zaštićeni od drugih. Zato su sproveli ispitivanje, namjerno inficirajući 36 zdravih dobrovoljaca starosti od 18 do 30 godina. Najvažnije je da šesnaest učesnika nikada nije bilo vakcinisano i nisu pokazivali znake prethodne infekcije.
„Ovo je bila nevjerovatno jedinstvena prilika da se vidi kako imuni odgovori izgledaju kod odraslih bez prethodne istorije obolijevanja od koronavirusa u okruženju gdje se faktori kao što su vrijeme infekcije i komorbiditeti mogu kontrolisati”, kaže biolog kvantitativnih sistema Rik Lindebom.
Brisevi krvi i nosa uzeti od dobrovoljaca do godinu dana nakon infekcije analizirani su korišćenjem jednoćelijske RNK sekvenciranja, dajući vremenski okvir aktivnosti stotina hiljada pojedinačnih ćelija sa neviđenim detaljima. Iz ovog izuzetnog skupa podataka tim je identifikovao tri kategorije infekcije – prolaznu, trajnu i abortivnu. U ovoj trećoj grupi su otkrili tajno oružje tijela za izbjegavanje kovida. Tamo gdje većina ljudi razvija brz imuni odgovor protiv virusa koji napada u svojoj krvi, ovi volonteri su pokazali suptilnu, ali mnogo bržu reakciju u njihovim nazalnim tkivima koja je uključivala aktivaciju nepromjenljivih T ćelija povezanih sa mukozom i pad inflamatorne bijele krvi. ćelije, koje su očistile virus prije nego što je ušao. Istraživači su takođe identifikovali povećanu ekspresiju gena HLA-DKA2 u nazalnim ćelijama prije njihove inokulacije, jednog od brojnih gena koji su ranije bili povezani sa blagim ili besimptomnim SARS-koV-2 infekcijama.
„Ovi nalazi bacaju novo svijetlo na ključne rane događaje koji ili dozvoljavaju virusu da se uhvati ili ga brzo očisti prije nego što se simptomi razviju”, kaže autor studije Marko Nikolić, naučnik respiratorne medicine na Univerzitetskom koledžu u Londonu dodajući da sada imamo mnogo bolje razumijevanje čitavog spektra imunoloških odgovora, što bi moglo da pruži osnovu za razvoj potencijalnih tretmana i vakcina koje oponašaju ove prirodne zaštitne odgovore.
Koliko god da su programi javnog zdravlja bili uspješni u suzbijanju najgorih posljedica pandemije najugroženiji pojedinci i dalje su izloženi riziku od dugoročnih zdravstvenih problema i smrti od virusa. Razumijevanje načina na koji se ljudska priroda nosi sa virusnim napadom je od vitalnog značaja ako želimo da se borimo ne samo protiv ove trajne prijetnje, već i protiv još smrtonosnijih bolesti sa kojima ćemo se bez sumnje susresti u budućnosti.
Politika SRB
