Prema Nacionalnom institutu za zdravlje SAD, prosječan dnevni unos ugljenih hidrata koji obezbjeđuje nutritivne potrebe organizma iznosi 130 grama, odnosno 500 kcal. Drugim riječima, da bismo ostali u dobroj formi, ne bi trebalo da ga prekoračimo. Međutim, svaka osoba ima drugačiji metabolizam. Neki mogu da jedu više od norme i da se ne ugoje, a drugima je dovoljno da prođu pored torte i da postanu deblji. Zbog takvih slučajeva, osmišljen je takozvani kreker test čiji je autor genetičar i doktor medicine Šaron Moalem. Prema njegovim riječima, ovo je najlakši način da saznate koliko dobro vaše tijelo vari ugljene hidrate, a shodno tome, koliko i kojom brzinom treba da jedete, u zavisnosti od vaše genetike. Potrebni su vam samo neslani kreker i štoperica. Prije nego što počnete, pokušajte da ispunite usta sa što više pljuvačke. Zatim uzmite kreker, zabilježite vrijeme i počnite da ga žvaćete. Žvaćite sve dok kreker ne promijeni ukus i postane sladak. Obratite pažnju na vrijeme. Ako se ukus krekera nije promijenio nakon 30 sekundi od početka žvakanja, onda prekinite test.
Vrijeme od početka žvakanja do trenutka kada se ukus promijenio govori o brzini vašeg metabolizma: 0–14 sekundi – potpuno; 15–30 sekundi – umjereno; više od 30 sekundi – ograničeno.
Naučnik dr Moalem objašnjava da varenje počinje mnogo prije nego što hrana dospije u želudac. Naša pljuvačka sadrži enzim koji razgrađuje složene molekule skroba u jednostavne šećere (zbog čega se ukus krekera i mijenja u sladak). Kod nekih ljudi je koncentracija tog enzima i do 50 puta veća od prosječne, dok je drugi gotovo i nemaju.
Rezultati ukazuju na visoku koncentraciju enzima (tzv. amilaze) u ustima. Osoba koja ima takve pokazatelje može da pojede višestruku normu (više od 130 grama ugljenih hidrata na dan) i da se ne ugoji. Rezultat od 30 sekundi ili više ukazuje na nisku koncentraciju amilaze, što znači da se treba uzdržavati od ugljenih hidrata (pridržavati se norme), inače će neizbježno doći do nepotrebnog povećanja tjelesne težine.
Add comment