U Institutu za bolesti djece Kliničkog centra Crne Gore (KCCG) održana je komemoracija prof. dr Božidaru Bojoviću.
– U čast uvaženog profesora, KCCG formiraće dobrovoljni fond za pomoć djeci koja su oboljela od dijabetesa tip 1 i koji će nostiti njegovo ime – poručila direktorica KCCG, dr Ljiljana Radulović i naglasila da će KCCG biti prvi donator nakon završetka administrativnih procedura.
Ona podsjetila je na bogatu i široku biografiju prof. Bojovića:
– Uvažene kolege, danas smo se okupili da odamo počast poštovanom prof. dr Božidaru Bojoviću zbog čije smrti ne žale samo Crna Gora i Podgorica, već i svi ljekari čije je magisterijume i doktorate odobrio u Beogradu, Zagrebu, Skoplju, Novom Sadu i Beogradu.
Prof. dr Božidar M. Bojović, rođen je 1938. godine u Potpeću, gdje mu se porodica doselila između dva svjetska rata iz Zminice (Šaranci). Višu realnu gimnaziju završio je u Pljevljima, Medicinski fakultet u Beogradu, Socijalnu pedijatriju i specijalizaciju iz pedijatrije završio je u Beogradu, specijalizaciju iz dijabetologije i endokrinologije u Zagrebu. Doktorsku disertaciju pod naslovom “Epidemiologija gojaznosti kod djece školskog uzrasta u Saveznoj Republici Crnoj Gori sa posebnim ispitivanjem njenog uticaja na metabolizam ugljenih hidrata“, odbranio je 1980. godine u Novom Sadu. Kao ljekar radio je u Rožajama, Kotoru i Podgorici.
Formirao je prvo odjeljenje dečije endokrinologije u Dječijoj bolnici u Podgorici. Prvi je profesor pedijatrije i osnivač Katedre za pedijatriju na Medicinskom fakultetu u Podgorici, gostujući profesor na Medicinskom fakultetu u Kragujevcu. U okviru stručnog usavršavanja boravio je u više poznatih centara u Evropi i Americi. Održao je više predavanja po pozivu na medicinskim fakultetima u Beogradu, Zagrebu, Skoplju, Novom Sadu, Srbinju, Nišu. Biran je u zvanje primarijusa, naučnog savjetnika i eksperta za medicinsku nauku. Bio je mentor je i član komisija za odbranu magisterijuma i doktorata nauka na medicinskim fakultetima u Beogradu, Zagrebu, Skoplju, Novom Sadu i Farmaceutskom fakultetu u Beogradu. Rukovodilac, glavni istraživač i saradnik u više naučno-istraživačkih projekata, od kojih tri međunarodna.
Objavio je preko 250 stručnih i naučnih radova u domaćim i stranim časopisima, zbornicima radova i kongresima. Autor je 15 monografija i jedog univerzitetskog udžbenika i koautor u 12 monografija i dva univerzitetska udžbenika. Recezent u više stručnih i naučnih publikacija.
Bio je predsjednik Udruženja endokrinologa SFR Jugoslavije u dva mandata i predsjednik Udruženja pedijatara Crne Gore. Bio je član Odbora za medicinsku nauku i Odbora za demografska istraživanja Crnogorske akademije nauka i umjetnosti, Udruženja kliničkih endokrinologa Amerike, Balkanske i Mediteranske medicinske unije. Bio je član uređivačkih savjeta i izdavačkih odbora više domaćih i stranih časopisa iz oblasti pedijatrije, endokrinologije, dijabetologije i bolesti metabolizma. Dobitnik je Zlatne povelje Univerziteta Crne Gore, Zlatne plakete Srpskog lekarskog društva, Zlatne povelje Društava za borbu protiv šećerne bolesti Jugoslavije, Zlatne povelje za borbu protiv šećerne bolesti Crne Gore, Zlatne povelje medicinskog časopisa Medikal.
Aktivno se bavio šahom. Titulu majstorskog kandidata u šahu osvojio je 1961. godine i kasnije potvrđivao na više turnira. Govorio je engleski, služio se ruskim i francuskim jezikom. Bio je oženjen, otac troje djece i djed šestoro unučadi – zaključila je dr Radulović.
Add comment