Početak naznačenih smetnji obično je vezan za kasnije životno doba. Obično traje 8 do 12 godina od momenta postavljanja dijagnoze.
Dijagnoza Alchajmerove bolesti
Dijagnoza Alchajmerove bolesti može da se postavi ako je demencija potvrđena odgovarajućim neuropsihološkim testovima. To se prije svega odnosi, ako postoje padovi u bar dvije oblasti kognicije, progresivno pogoršanje pamćenja i drugih moždanih funkcija, otsustvo poremećaja svijesti, početak između 40. i 90. godine, najčešće poslije 65. godine, kao i odsustvo drugih bolesti koje bi mogle da izazovu demenciju.
Terapija Alvhajmerove bolesti
Liječenje Alchajmerove bolesti, kao i drugih psihorganskih poremećaja može biti kauzalno i simptomatsko.
Simptomatsku terapiju treba prilagoditi svakom bolesniku (vrsti oštećenja mozga). Neuroleptike i transkilizere treba počinjati sa manjim dozama i progresivno ih povećavati do željenog terapijskog efekta.
U sklopu simptomatskog tretmana treba preduzeti i sljedeće mjere:
– nutricija i regulacija vodeno-sonog i acidobaznog balansa,
– antiinfektivna terapija (antibiotici),
– internistička terapija,
– polivitaminski tretman,
– vazoaktivne supstance,
– neuroleptici (antipsihotici).
Za zbrinjavanje ovih bolesnika značajno je da oni budu prihvaćeni od porodice, da ne mijenjaju sredinu u kojoj žive, da imaju poseban higijensko – dijetetski režim, kontinuiranu kineziterapiju, kognitivnu rehabilitaciju i emocionalnu popdršku.
Njihovo medicinsko zbrinjavanje treba organizovati kad god je to moguće u kućnim uslovima, uz patronažnu pomoć, konsultacije i pregled eodgovarajućih stručnjaka, osim u stanjima direktne vitalne ugroženosti kada je potrebna hospitalizacija.
Prof. dr Mirko Peković, spec. neuropsihijatar
Add comment