Humani papiloma virus (HPV)

[heading]Klinička slika[/heading] Većina osoba zaraženih humanim papiloma virusom ne razvije simptome bolesti. U oko 90% slučajeva, imunološki sistem ukloni virus iz organizma. Ipak, većina tipova HPV-a „nevi­dljiva” je za imunski sistem zbog toga što virus blokira tzv. TAP-1 i TAP-2 sistem molekula koji su odgovorni za transport virusnih epitopa do MHC molekula. Bez prezentacije virusnih epitopa, zajedno sa MHC molekulima, imunski sistem ne može da identifi-kuje ćeliju zaraženu HPV-om. Na sličan način tumorske ćelije izbjegavaju imunski nadzor. Uprkos tome, ne postoji način za prepoznavanje osoba koje će razviti npr. karcinom genitalne sluzokože ili neće imati klinički manifestnu bolest! Kliničke mani­festacije infekcije mogu biti:

1. Kožne bradavice (Verrucae vulgares, Verucaeplantares, Verucae planae…)

2. Polne – anogenitalne bradavice (Condylomata accuminata)

3. Genitalni karcinomi (Carcinoma portio vaginalis uteri, Carcinoma vulvae, Carcinoma vaginalae, Carcinoma anale, Carci­noma penitidem)

4. Epidermodysplasia verruciformis

5. Carcinoma oropharyngeale

6. Papillomatosis orale

7. Papillomatosis laryngeale

KOŽNE BRADAVICE

Neki navedeni tipovi humanog papiloma virusa izazivaju promjene na koži koje su benigne izrasline nastale naglim rastom ćelija pločasto-slojevitog epitela površnih slojeva kože. Tipovi kožnih bradavica uključuju:

– Verrucae vulgares, koje najčešće izaziva HPV-2, a uglavnom su locirane na šakama, prstima i oko noktiju. Tvrde su i hemisferičnog oblika, mrke ili boje kože;

– Verrucae plantares najčešće izaziva HPV-1. Nalaze se na stopalima, i to na djelovima pojačano izloženim pritisku. Bjeličaste su, utisnute u površinu kože, često veoma bolne, a mogu i mati i crn e tačkice nastale zbog tro mbo z e kapilara.

– Verrucae planae, koje izazivaju HPV tipa 3, 10 i 28, najčešće se nalaze na gornjoj površini šake i na udovima, ili ponekad na licu, u vidu bezbolnih, svijetlosmeđih zaravnjenih površina.

GENITALNE BRADAVICE

Promjene kože i sluzokože kod nastanka genitalnih bradavica na spoljnim genitalnim organima različitog su izgleda, lokalizacije i veličine. Kondilomi se uglavnom javljaju u anorektalnom području i to najčešće na zadnjem zidu ulaza u vaginu (vestibulum), malim i velikim usnama, međici, rjeđe u vagini i vaginalnom dijelu grlića materice. To su obično mekani izduženi izraštaji sluzokože (papilomatozne promjene), često na peteljci, površine koja liči na karfiol, bjeličaste ili ružičaste boje. Kondilomi obično ne izazivaju tegobe i žena ih često ne primijeti. Moguća je sekundarna infekcija kondiloma, maceracija i krvarenje, kada se osjeća specifičan miris. U početku su kondilomi mali, a kasnije mogu znatno da narastu (džinovski kondilomi). Oni mogu spon­tano nestati, ostati nepromijenjene veličine, povećati se ili proširiti. Osim na polnim organima, mogu nastati i u mokraćnoj cijevi, rektumu, rodnici, na vratu materice, u usnoj šupljini.

Ostale navedene kliničke slike pripadaju drugim oblas­tima medicine kojima se bave specijalisti drugih specijalnosti kao što su ginekolozi, otorinolaringolozi, maksilofacijalni hirurzi, a ne dermatolozi!

DIJAGNOZA

Za dijagnostiku polno prenosivih humanih papiloma virusa i bolesti koje on uzrokuje potrebno je obaviti urološki ili ginekološki pregled, a ukoliko je potrebno i korištenje metoda molekularne biologije. Karcinom grlića materice može se u potpunosti prevenirati redovnim skriningom (Papa test) i ginekološkim pregledima.

Postoje dva tipa testova najčešće upotrebljavanih od strane ginekologa:

PAPA TEST – kojim se otkrivaju prekanceroze, promjene ćelija na cerviksu koje mogu postati karcinom ukoliko se pravilno ne liječe.