Definicija
Nefrotski sindrom predstavlja kliničko stanje koje se karakteriše povećanim gubitkom proteina u 24-časovnom urinu (preko 3,5 grama), hipoproteinemijom i hipoalbuminemijom, pojavom otoka (edema), kao i hiperlipidemijom i lipidurijom.
Podjela
- Primarni – nastaju zbog oboljenja bubrega
- Sekundarni – nastaju zbog vanbubrežnih oboljenja
Etiologija
- Primarni nefrotski sindrom
– glomerulonefritis “minimalnih promjena”
– fokalno-segmentna glomeruloskleroza
– membranozni glomerulonefritis
– membranoproliferativni glomerulonefritis
– mezangioproliferativni glomerulonefritis
- Sekundarni nefrotski sindrom
– maligne bolesti (karcinom pluća, prostate, debelog crijeva, multipli mijelom, limfomi, leukemije),
– sistemske bolesti (sistemski eritemski lupus, Sjegrenov sindrom, reumatoidni artritis, vaskulitisi, sarkoidoza),
– bolesti metabolizma (šećerna bolest, Fabrijeva bolest, amiloidoza),
– nasledne bolesti (Alportov sindrom, kongenitalni nefrotski sindrom, Fabrijeva bolest),
– infekcije (bakterijske: streptokokne infekcije, endokarditisi, tuberkuloza); virusne: hepatitis B, Citomegalovirus infekcije, EBV infekcije; protozoe: malarija, toksoplazmoza)
– alergeni i imunizacije: polen, serumska bolest, zmijski otrov, vakcine,
– hemijska jedinjenja (jedinjenja žive, bizmuta),
– ljekovi,
– poremećaji cirkulacije (tromboza bubrežne vene, srčana insuficijencija).
Patofiziologija
– smanjenje koloidno-onkotskog pritiska plazme (zbog sniženih albumina u krvi),
– povećana rapsorpcija natrijuma i vode u distalnim tubulima (zbog povećane aktivnosti natrijumovih kanala),
Klinička slika
– otoci,
– tjestasti,
– najprije oko očiju i na licu, a potom se javljaju na rukama i nogama, tjelesnim šupljinama (pleura, perikard), a ponekad zahvataju cijelo tijelo (anasarka),
– pjenušava mokraća,
– žeđ,
– povećanje tjelesne težine (od nekoliko kilograma pa čak i do preko 20 kg),
Komplikacije
- Hipervolemija i hipertenzija (zbog retencije natrijuma i vode u distalnim tubulima);
- Infekcije (zbog gubitka imunoglobulina urinom);
- Malnutricija (zbog gubitka albumina urinom);
- Hiperkoagulabilnost krvi i tromboze (zbog gubitka antitrombina III i proteina C i S urinom).
Terapija
Etiološka terapija
Primarni nefrotski sindrom – kortikosteroidi, antimetaboliti i imunosupresivni ljekovi, inhibitori kalcineurina;
Sekundarni nefrotski sindrom – terapija osnovne bolesti.
Simptomatska i suportivna terapija
– dijetetski režim (ograničen unos soli i vode),
– ACE inhibitori smanjuju gubitak proteina preko glomerularne bazalne membrane glomerula,
– albumini (povećavaju koloidno-onkotski pritisak i time vraćaju tečnost iz tkiva u krvne sudove),
– diuretici Henleove petlje daju se nakon albumina,
– preparati kalcijuma (jer se gube zajedno sa albuminima),
– statini radi snižavanja hiperlipidemije,
– antiagregaciona terapija (acetilsalicilina kiseline),
– antikoagulantna terapija primjenjuje se kod proteinurije preko 10 gr/24h,
– antioksidansi (vitamin E, koenzim Q) smanjuju oštećenje bubrežnih glomerula.
Dr Elvir Mučić, spec. interne medicine
Klinički centar Crne Gore
Add comment