Korsiti od antbiotske profilakse su višestruke – najznačajnije su kratak boravak u bolnici, manji morbiditet i mortalitet. On je istakao važnost stvaranja Nacionalnih vodiča, jer su oni, kako je kazao, od velikog značaja za prevenciju infekcija u hirurgiji. U završnici izlaganja Filipović je kazao da hirurgija bez septičkih komplikacija ni u 21. vijeku nije realnost, ali da se znanjem i umijećem može doprinijeti unaprijeđenju zdravlja i u ovoj oblasti.
Prezentacija prof. dr Ljubice Pejakov fokusirala se na rezultate projekta ASPOC, koji se sprovodi u zemljama južne i jugoistočne Evrope radi izvođenja nadzora nad perioperativnom hemo profilaksom. Reprezent za Crnu Goru u projektu bio je Klinički centar Crne Gore. Projekat je, kako je objasnila, bio podijeljen u tri faze, pri čemu je prva podrazumijevala nadzor perioperativne hemo proilakse i evaluaciju neophodnih primjena za popravljanje kvaliteta. Projekat je trenutno na početku druge faze, koja podrazumijeva aplikaciju novih lokalnih pravila na osnovu rezultata prethodne faze, dok se predstojeća, treća faza, odnosi na evaluaciju rezultata projekta.
ASPOC je obuhvatio više grana hirurgije – opštu hirurgiju, neurohirurgiju, ortopediju, ginekologiju i akušerstvo i profilaksu u dječijoj hirurgiji, a zemlje reprezenti su bile Italija, Grčka, Slovenija, Hrvatska, Srbija i Crna Gora. Kriterijumi za provjeru kvaliteta hemo profilakse I faze bili su da li se uopšte praktikuje parantealna hemo proilaksa, kada se sa njom otpočinje, koliko traje i koju vrstu antibiotika su pojedine zemlje uobičavale da koriste. Podaci istraživanja koje je dr Pejakov predstavila, a koji su obuhvatili dvije grane hirurgije- opštu (učestvovalo svih šest zemalja reprezenata) i neurohirurgiju (Slovenija nije učestvovala u ovom istraživanju) – pokazali su da je kvalitet perioperativne hemo profilakse različit u zemljama reprezentima; da ne postoji konzistentnost sa preporukom vezanom za dužinu korišćenja antibiotika; da je u većini zemalja izbor antibiotika bio neodgovarajući, i da je najkvalitetnije perioperativna profilaksa bila poštovana u Italiji. Ovo je ukazalo na potrebu za koordiniranom aktivnošću evropskih zemalja zarad popravljanja kvaliteta i pridržavanja perioperativne profilakse koja je zasnovana na dokazima, zaključila je ona.
BAKTERIJSKA REZISTENCIJA NA ANTIBIOTIKE U VETERINI
Govoreći o rezistenciji bakterija na antibiotike u veterini, doc. dr Dušan Mišić osvrnuo se na humanu medicinu i naveo da se još prije četiri decenije unazad smatralo da najveći broj najopanijih oblika rezistencije bakterija nastaje upravo u bolnicama, a da ono što su u humanoj praksi bolnice, to su u veterinarskoj praksi farme, na kojima se svakodnevno upotrebljavaju ogromne doze različitih antibiotika na velikom broju životinja.
– Međutim, ono što je opasnije je činjenica da se sa farmi multirezistentni sojevi bakterija lakše šire na okolinu i na ljude i to putem insekata, ptica, mačaka, pasa, miševa, pacova – na biljke i otpadnim vodama odlaze u rijeke ili jezera – objasnio je on.
Mišić ke kazao da su osnovne pretpostavke racionalne upotrebe antibiotika u veterini postavljanje precizne dijagnoze, gdje se utvrđuje da životinja zaista ima bakterijskuu infekciju, i mikrobiološki nalaz. U poređenju sa humanom medicinom gdje se antibiotici koriste u terapiji i rjeđe profilatički, specifičnost upotrebe antibiotika u veterini, kako je kazao, je ta da se oni koriste na četiri načina- u terapiji oboljelih životinja, proilaksi, metailaksi, ali se daju i kao promoteri rasta, što je najspornija i najozlaglošenija upotreba antibiotika u veterini.
Add comment