Cilj modula 3: Analogno modulu 2 (Prerano zaključivanje I), grupi treba objasniti da je veoma važno da se osoba odupre normalnoj sklonosti upornog držanja prvog utiska jer ovaj bajas u odgovoru favorizuje neispravne odluke.
Cilj modula 4: Prvi dio ovog modula pokazuje da, iako su izrazi lica veoma značajni u procjeni mentalnog stanja i unutrašnjih osjećanja neke osobe, oni takođe veoma lako mogu biti pogrešno protumačeni. Sa ciljem da se adekvatno interpretira izraz lica, važno je uzeti u obzir druge izvore informacija (npr. okolnosti). Učesnici uče da uzmu u obzir različite informacije o okolnostima, radije nego da se oslanjaju na jedan detalj.
Cilj modula 5: Pacijenti bi trebali shvatiti pogrešivost ljudske memorije: memorija je konstruktivna i ne radi kao video rekorder. Jedan od ciljeva ovog modula je da nauči pacijente da sumnjaju u svoju memoriju u slučaju da nema živog, jasnog sjećanja. Čak i uz prisustvo jasnog sjećanja su potrebni dalji dokazi, posebno za neke interpersonalne situacije (npr. konflikti).
Cilj modula 6: Učesnici shvataju razliku između njihovog nivoa informacija kao “sveznajućih gledalaca” i informacija koje su dostupne likovima na slikama. Pacijenti bi trebali da predlože koja je dodatna informacija potrebna za konačno potvrđivanje jedne od hipoteza/rješenja zadatka.
Cilj modula 7: Pacijeti bi trebali naučiti da je neophodno da posvete dovoljno vremena za donošenje odluke oko složenih problema.
Cilj modula 8: Učesnici su upoznati sa disfunkcionalnim stilovima razmišljanja koji mogu doprinijeti formiranju i održavanju depresije i niskog samopoštovanja. Trebalo bi naglasiti da se ovi kognitivni stilovi mogu korigovati redovnim treningom.
Cilj modula 9: Učesnici se upoznaju kako nastaje nisko samopouzdanje. Trebali bi naučiti da se ne fokusiraju na negativne aspekte života ili na sopstvene (pretpostavljene) mane, već bi trebali umjesto toga tražiti i cijeniti aspekte života koji im idu dobro. Daju se savjeti za svakodnevni život koji mogu pomoći u poboljšanju samopouzdanja kod učesnika.
Cilj modula 10: Prvo diskutujemo o tome koliko su česti mentalni poremećaji (npr. psihoza) u opštoj populaciji. Sa primjerima slavnih umjetnika i sportista dalje ilustrujemo kako prisustvo mentalnog poremećaja (kao što je psihoza) ne znači da je osobe neproduktivna ili bezvrijedna. Učesnici se upoznaju o stigmatizaciji i o tome kako ona može uticati na njihovo samopuzdanje. Ovaj modul ima za cilj da smanji samo-stigmu povećanjem znanja o prevalenci mentalnih poremećaja u opštoj populaciji. Naglašeno je da mentalni poremećaj/psihoza ne određuje vrijednost osobe.
Primjena MKT u SPB Dobrota:
Materijal i metode:
Pacijenati: MKT je sproveden tokom dva mjeseca u SPB Dobrota na 4 odjeljenja (hronično muško odjeljenje, hronično žensko odjeljenje, sudsko odjeljenje i odjeljenje za liječenje bolesti zavisnosti). Ukupno je učestvovalo 55 pacijenta. Broj pacijenata po treningu je varirao od 3-13, uz prosječan broj od po 8 pacijenata po treningu.
Inkluzioni kriterijumi su bili aktuelni ili ranije prisutni psihotični simptomi. Kriterijumi za isključenje su bili: konstantna preokupacija sa halucinacijama ili deluzijama, izražena dezorganizacija mišljenja i jako loša kontrola impulsa.
Upitnik za evaluaciju treninga: subjektivna procjena od strane pacijenata vezano za: interesantnost treninga, preporuke drugim osobama i korisnosti za svakodnevni život/socijalne vještine.
Rezultati:
Ukupno 33 pacijenta SPB Dobrota u Kotoru su ispunili evaluacione upitnike. Od 33 pacijenta njih 100% smatra da je MKT interesantan. Od toga broja 32 pacijenta ili 97% bi preporučilo trening drugim osobama, dok 31 pacijent ili 94% smatra da MKT utiče pozitivno na razvoj socijalnih vještina.
Diskusija:
Naši rezultati su u korelaciji sa rezultatima koji su dobijeni u prvoj evaluacionoj studiji MKT iz 2007. Prva evaluacijska studija ovog treninga obuhvatala je subjektivnu procjenu prihvaćenosti programa od strane učesnika i uključivala je 40 pacijenata po slučaju raspoređenih u grupe MKT ili CogPacka – računarskog programa usmjerenog na kognitivnu rehabilitaciju putem treninga usmjerenih na unapređenje širokog raspona kognitivnih funkcija poput pažnje, pamćenja, učenja, psihomotorne brzine i izvršnih funkcija. Ova studija je pokazala da je MKT bio procijenjen superiornim na svim subjektivnim mjerama ishoda. Najznačajnije razlike dobijene su na sljedeća četiri indikatora subjektivnog zadovoljstva: zabava, preporuka ostalima, zanimljivost i korisnost za svakodnevni život.
U drugoj studiji iste godine, autori su upoređivali efekat MKT sa aktivnom kontrolnom grupom osoba sa shizofrenijom o temama vezanim na novinske članke. Svi učesnici su procijenjeni na nekoliko (meta) kognitivnih indikatora prije treninga, a nakon četiri nedelje od strane nezavisnih ispitivača. Osobe sa shizofrenijom koje su učestvovale u MKT su imale su poboljšanje pozitivnih simptoma, manje izraženo prerano zaključivanje i bolju subjektivnu procjenu treninga od učesnika kontrolne grupe.
Add comment