Umro je Božo Vuković. Prvi doktor medicinskih nauka u Crnoj Gori poslije Dugog svjetskog rata. Naučnik sa prirodnim darom vrsnog istraživača, erudita, intelektualac, poliglota, boem. Specijalista interne medicine, subspecijalista kardiologije, asistent na Medicinskom fakultetu u Parizu, docent Medicinskog fakulteta u Zagrebu. I iznad svega istinski narodini ljekar, vjerni sljedbenik Hipokratove zakletve, altruista – čovekoljubac koji je bogatstvo svojeg duha, znanja i profesije nesebično darivao drugima.
Stasavao takav u vremenu kada je teško bilo postati Ime, ne prihvata ponude na strani, onih koji su znali da cijene njegove vrijednosti, vraća se rodnom kraju da u bespućima sjeverne Crne Gore pruža bolju nadu bolesnicima prepuštenim samim sebi. I brzo će u narodu Božo Vuković postati Ime za uzor i trajno pamćenje. Božo Vuković je idejni nosilac i inicijator tradicionalnog Sabora ljekara Sjeverne Crne Gore i Jugozapadne Srbije, koji se počev od 1971. održava svake godine u krajevima gdje vjekovima nije bilo skoro nikakve organizovane zdravstvene zaštite naroda. Njegova zamisao da se na ovaj način proučava etnopatologija Sjeverne Crne Gore i Jugozapadne Srbije, učešćem zdravstvenih radnika koji rade u ovim područjima uz podršku i pomoć iz razvijenih institucija doživjeće punu afirmaciju u unapređenju nivoa zdravstvene zaštite stanovništva i dinamičnom razvoju naučne medicine u ovim do juče zaostalim krajevima. Sabor će tako postati generator brojnih individualnih i institucionalnih naučnih ostvarenja koja će postati poznata i van granica nekada zajedničke države.
Nemirni istraživački duh Boža Vukovića tražio je nove prostore. I dok su se na strani pred njim širom otvarala vrata medicinskih ustanova, u metropoli crnogorske medicine su bila zatvorena za prvog doktora medicinskih nauka u poslijeratnoj Crnoj Gori. I to doktoranta medicinskih nauka sa Sorbone. Vojno regrutni centar, i pored najboljih želja, nije mogao biti plodno tlo za razvoj medicinskih nauka.
Prof. dr sci med. Božidar M. Bojović
Dodajte komentar