Rektocela– kroz introitus vagine se javlja zadnji zid vagine iza čijeg zida se zajedno sa njim spušta i donja partija rektuma. Sluzokoža zadnjeg vaginalnog zida je izložena spoljnoj sredini pa dolazi do zadebljanja i orožavanja. Zbog povlačenja rektuma osobe mogu imati problema sa opstipacijom.
Enterocela– kila Duglasovog prostora – njena peritonealna kesa koja sadrži vijuge tankog crijeva, nekad i omentum, se spušta prema zadnjem zidu vagine, koji potom u vidu loptastog ispupčenja prolazi kroz introitus. Vrlo često se u tom slučaju spušta i rektum pa dolazi do rektoenterocele.
Descenzus (spad) materice– početni stepen spuštenosti materice, pri čemu se spuštena materica ne vidi van introitusa vagine. Pri ginekološkom pregledu uočljiva je pokretljiva materica u svim pravcima, naročito naviše-naniže i obično nije osjetljiva na manipulaciju pokretanja. Introitus zjapi a vaginalni zidovi su mlitavi.
Prolaps (ispadanje) materice– veći stepen spuštanja materice, kroz intoitus vagine ispada manji ili veći dio materice sa sluzokožom vagine. Ukoliko kroz introitus ispada samo grlić, onda se govori o nepotpunom prolapsu, dok potpuni prolaps predstavlja pojavu većeg dijela ili čitave materice ispred introitusa.
Inverzija materice– izvrtanje unutrašnje strane materice ka spoljnoj sredini. Kao akutno stanje može nastati neposredno nakon porođaja pri neadekvatnom vođenju trećeg porođajnog doba (povlačenje za pupčanik kod još neodlubljene posteljice i grubi manevri istiskivanja posteljice preko trbušnog zida kod mlitave materice). Može se javiti u hroničnom obliku kod postojanja submukoznog mioma sa peteljkom (nascentni miom) koji vuče endometrijum, ili kao posledica involucije materice nakon akutne inverzije.
Simptomi i znaci promjene položaja materice i vagine su vrlo raznoliki i kreću se od gotovo potpunog odsustva simptoma pa do pojave kliničke slike akutnog abdomena i hitnog hirurškog zbrinjavanja (torzija materice). Osobe se žale na osjećaj težine i vučenja u maloj karlici, osjećaja ispadanja organa male karlice; inkontinencija mokraće je gotovo obavezan pratilac promjene statike organa; opstipacija; bol i nelagodnost; učestala pojava infekcija; dismenoreja, sterilitet ili povećana mogućnost spontanih pobačaja; usled moguće kompromitacije cirkulacije moguća je pojava hemoroida, dekubitalnih erozija.
Terapija može biti konzervativna i hirurška. Konzervativna terapija poremećaja statike može biti u vidu Kegelovih vježbi za povećanje tonusa i jačanja mišića karličnog dna, mogu postići dobre rezultate kod simptoma stres inkontinencije; međutim ove vježbe su bez efekta kod prolapsa većeg stepena. Postavljanje pesara, silikonskih prstenova raznih oblika i veličina može biti od koristi osobama kod kojih je hirurški tretman zbog zdravstvenog stanja kontraindikovan.
Izbor pesara je strogo individualan.
Najčešći oblici pesara
Hirurški tretman- najčešći je vaginalni pristup; može biti i abdominalni, minimalno invazivni (laparoskopski) i drugi. Od hirurških procedura su najčešće vaginalna histerektomija, prednja vaginalna plastika sa elevacijom mokraćne bešike, kolpoperineoplastika sa miorafijom mišića levatora; operacija po Manchester-Fothergillu; uteropeksije, kolpokleize; suburetralne sling procedure (SUS) i mnoge druge.
Literatura:
- Petkovis S I saradnici “Poremećaj statike urogenitalnih organa” u Ginekologija, 2004, Medika Draslar, 348- 354
- Mladenović D I saradnici “ Položaj statike unutrašnjih polnih organa žene” u Ginekologija I akušerstvo, deveto izdanje, zavod za udžbenike Beograd 2008, 89-107
- Šimunić V I saradnici “ Malpozicija zdjeličnih organa, genitalni prolaps I torzija zdjeličnih organa” u Ginekologija, 2001 Naklada Ljevak, 281-287
- Dinulović D “materice” u Opstetricija, 1996, Novinsko izdavačka ustanova Službeni list SRJ , 433-435
- Mladenović D “Ginekološke operacije-osnovi operativne tehnike” Zavod za udžbenike I nastavna sredstva Beograd 1988.
Dr Vlado Dragaš
Ginekologija i akušerstvo, Opšta bolnica Berane
Add comment