Hipertireoidizam i hipotireoidizam su za stomatologa oralnog hirurga od posebnog značaja. Hipertireoidizam -pojačana funkcija štitne žlijezde, oboljenje je koje karakteriše višak tireoidnih hormona u cirkulaciji, sa karakterističnim simptomima: ubrzan rad srca, uznemirenost, razdražljivost, drhtanje ruku, povećan krvni pritisak, nepodnošenje toplote
i dr. Za oralno-hirurške zahvate od posebnog je značaja preosjetljivost na povećanje nivoa adrenalina u cirkulaciji i, samim tim, povećana izloženost stresu. Kod hipotireoidizma – stanje organizma u kojem se dovoljno ne luče, ili uopšte ne luče hormoni štitne žlijezde – simptomi su najčešće sledeći: lako zamaranje, usporenost, promjenjivost raspoloženja, povećanje tjelesne težine, usporen srčani ritam, sklonost infekcijama i dr.
Pacijenti sa oboljelom štitnom žlijezdom – kao osobe koje predstavljaju rizičnu grupaciju u stomatologiji, u stomatološkoj, posebno oralno-hirurškoj ordinaciji, moraju imati tretman koji podrazumijeva preduzimanje svih neophodnih mjera kako bi se predupredila bilo koja okolnost koja bi mogla imati negativan uticaj na osnovnu bolest. U tom smislu, pored endokrinološki kontrolisanog i uravnoteženog stanja, tokom zahvata je od najvećeg značaja suzbiti bol, po mogućstvu i najmanji, i tako izbjeći stres ili ga makar svesti na najmanju moguću mjeru, jer je stres „okidač” za akutno pogoršanje bolesti štitne žlijezde. Primjena lokalne anestezije zahtijeva punu opreznost i, u principu, preporučljiviji su oni anestetici koji ne sadrže adrenalin kao vazokonstriktornu komponentu. Međutim, ako je neka oralno-hirurška intervencija objektivno skopčana sa jačim intenzitetom bola, postavlja se pitanje da li je bolje upotrebiti anestetik sa dodatkom adrenalina, čime će suzbijanje bola biti znatno ili potpuno eliminisano, ili izbjeći ovu vrstu anestezije (jer su ovi bolesnici osjetljiviji na adrenalin, pa samim tim i na stres) i raditi zahvat sa manje efikasnim lokalnim anestetikom. Preovlađuje mišljenje da je kod ovih bolesnika ipak bolje i sigurnije obezbijediti bezbolnu oralno-hiruršku intervenciju jer je ona daleko veća sigurnost u prevenciji stresa a samim tim i mogućih neželjenih komplikacija.
Jedna od najtežih i najopasnijih komplikacija koju, pored raznih posljedica, može da izazove stresna oralno-hirurška intervencija jeste tireotoksična kriza, koja predstavlja stanje praćeno takvim pogoršanjem simptoma osnovne bolesti (dehidracija, jako povišena tjelesna temperatura, ubrzan rad srca, apatija, delirijum). Ona ozbiljno ugrožava život bolesnika i ima moguć fatalni završetak.
U liječenju pacijenata koji pate od šećerne bolesti, kao i od bolesti štitne žlijezde, vrlo često je neophodna dobra saradnja stomatologa i endokrinologa.
Piše: prim, mr sc. dr Slobodan V. Radonjić, Spec, za oralnu kirurgiju
Add comment