Origano (lat. Origanum vulgare), ili divlji majoran, začinska je i ljekovita biljka. Naziv biljke potiče iz grčkog jezika (grč. oros – brdo, ganos – nakit), preko italijanskog origano -brdski nakit. Origano je višegodišnja zeljasta biljka iz porodice usnatica (lat. Lamiaceae). Raste po čitavoj regiji Mediterana, a različiti podtipovi rastu u Aziji i Americi. Može se naći uglavnom po osunčanim, kamenitim terenima mediteranskog i submediteranskog pojasa. Kultiviše se. Koriste se list i cvijet, tj. vršni dio biljke u cvijetu (lat. Origani herba) i etarsko ulje (lat. Origani aetheroleum). Biljka se bere od maja do avgusta, a, u zavisnosti od regije, plodonosi od avgusta do oktobra. Cijeli gornji dio stabiljke sa listovima i cvjetovima upotrebljava se za spravljanje prijatnog i aromatičnog čaja koji ima i ljekovito dejstvo. Biljka je prijatnog mirisa, aromatičnog i začinskog ukusa. Origano sadrži do 3% etarskog ulja (samo ulje sadrži 40 % fenola), nešto manje od 1% flavonoida, slobodne alkohole, tanine.
Postoji više od 40 vrsta origana. U kulinarstvu najčešće koristimo Origanum vulgare. Međutim, najljekovitijom vrstom se smatra ulje Origanuma minutifloruma, koje sadrži i do 90% aktivnog ljekovitog sastojka karvakrola. Stari Grci primjenjivali su ulje origana za liječenje rana, zmijskih ugriza i tegoba disajnih puteva. U srednjem vijeku postalo je popularno u Evropi, gdje se koristilo za liječenje infekcija.
Najvrijednija ljekovita supstanca u ulju origana naziva se karvakrol – sastojak koji ima snažna antibakterijska svojstva.
Britanski naučnici u istraživanjima su potvrdili da je ulje origana djelotvorno u borbi protiv 25 različitih bakterija. Timol i karvarkol, ulja origana, sprečavaju rast bakterija poput zlatnog stafilokoka. Prema jednom meksičkom istraživanju, origano uspješnije liječi bakterijsku infekciju uzrokovanu jednoćelijskim parazitom Giardia lamblia, nego antibiotik koji se inače primjenjuje. Takođe je dobro sredstvo u borbi protiv E. coli i salmonele (patogena koje nalazimo u hrani).
Dokaza o ljekovitim svojstvima ulja origana sve je više. Od 52-ije testirane biljke, samo je ulje origana djelovalo na Candidu albicans, E. coli, Salmonellu i Pseudomonas aeruginosa. Pseudomonas je vrsta bakterije koju je posebno teško liječiti, jer su neki sojevi imuni na antibiotike. Porast broja bakterija otpornih na antibiotike zabrinjava medicinske stručnjake. Mnoge bakterije već pokazuju otpornost i na vankomicin, posebno crijevne bakterije poput enterokoka.
Ulje origana djelotvorno je u borbi protiv većine bakterija koje uzrokuju infekcije debelog crijeva i urinarnog trakta, tifusa, kolere, čireva i kožnih infekcija. Osim što uništava bakterije, ulje origana ima snažno antivirusno djelovanje te efektno štiti od gripa, prehlade, vodenih kozica, zauški i ospica. Činjenica je da može zaustaviti bolest već u trenutku kada se simptomi pojave.
Napomena: Pošto je pravo i kvalitetno origano ulje veoma jako, što se tiče načina doziranja za oralnu upotrebu, preporučuje se oprez i strogo pridržavanje savjeta ljekara i proizvođača, koji je u obavezi da na proizvodu istakne podatke u vezi sa doziranjem i načinom upotrebe.
Gljivica Candida često izaziva oboljenje noktiju, a može se izliječiti tako što se prethodno oprani i suvi nokti umoče u origano ulje na minut ili dva, dva puta dnevno, nekoliko dana za redom. Nakon toga, tri puta dnevno, u trajanju od šest mjeseci, nokte mazati sa po 2-3 kapi ulja.
Origano ulje ublažiće iritaciju i svrab na koži nastale usljed infekcije, ukoliko se na ta mjesta nanese nekoliko kapi ovog ulja. Osobama sa osjetljivom kožom preporučuje se da ovo ulje prethodno razblaže maslinovim ili nekim drugim uljem.
Za suzbijanje bubuljica i akni potrebno je u kvalitetno sredstvo za čišćenje lica dodati kap ili dvije origano ulja.
Ulje origana se pravi od presovanih listova biljke, koji su veoma poznati kao začin. Postoje brojne podvrste origana, od kojih neke uopšte i nisu pravi origano. One se razlikuju od „pravog origana” ne samo po izgledu, već i po svojim svojstvima i sastavu – aktivnim supstancama i hemijskim komponentama. Biljka Origanum vulgare subsp. hirtum najbogatija je esencijalnim uljima.
Ulje origana sadrži ruzmarinsku kisjelinu, koja je snažan antihistaminik i moćniji antioksidans od vitamina E. Ruzmarinska kisjelina najčešće se koristi u liječenju alergijskih reakcija, bronhijalne astme, reumatoidnog artritisa i gingivitisa. Već samo inhaliranje ulja pomaže u saniranju alergije.
U borbi protiv bronhitisa, grčeva digestivnih organa i za postizanje olakšanja, može se napraviti i koristiti ljekovito vino. Ono se priprema od 3 g osušene herbe, na 100 ml vina, odstoji pet dana, procijedi se i koristi po jedna čašica dnevno, prije obroka.
Add comment