Najpoznatije psihodelične droge su LSD-25, meskalin, psilicibin, STP i DMT. Efekat ovih droga, koje se još nazivaju i halucinogene droge, jeste njihovo nadražajno dejstvo na nervni sistem.
Brzina i način djelovanja droge zavisi od dvije grupe faktora:
• Faktora ličnosti (SET)
• Faktora sredine (SETTING).
SET označava želje i sklonosti ličnosti izražene na početku seanse, a SETTING – kada i sa kim ličnost želi da bude u seansi. Sama droga nije najznačajniji faktor u nastanku i sadržaju psihodeličnih doživljaja. Ona samo započinje lančanu reakciju psihičkih iskustava koja zavise od svojstva ličnosti i faktora sredine u trenutku kada započinje psiho-farmakološki efekat droge na diferentalne ćelije centralnog nervnog sistema. Takođe, važno je reći to da ista droga, uzeta od strane iste ličnosti, pod gotovo istim uslovima, ne izaziva uvijek isti doživljaj. Droga može da izazove „transcendentalno iskustvo”, engl. bad trip (košmarno putovanje) ilifreakout (ekstremno paničnu situaciju).
Najpoznatiji i najčešći efekat psihodeličnih droga jeste njihov uticaj na čula, u smislu izoštravanja ili iskrivljenja. Bogatija percepcija, uz povremena iluzorna iskrivljenja oblika i permutacije boja, daje predmetima jednu novu, dotle nepoznatu dimenziju. Sve to kod uživaoca koji je u tripu izaziva divljenje i fascinaciju. U tripu dominira vizuelna komponenta. Iluzije i vizije pojavljuju se bez obzira na to da li su oči otvorene ili zatvorene, mada zatvorene oči olakšavaju viđenje sadržaja koji potiču iz nesvjesnog dijela psihe. Vizuelna ekspresija nesvjesnih sadržaja odvija se u diskontinuitetu, a pojedini fragmenti kao da nemaju asocijativne niti logične veze. Ponekad ovome prethodi kratkotrajni period elementarnih vizuelnih halucinacija, kao posljedica kratkotrajnog razdraženja vidnih puteva i centara u mozgu. Osoba može, prije svega, opažati pulsirajuću ekscelaciju vazduha oko sebe i vidjeti male, izvijugane, treptave i iskričave čestice svijetla koje se kovitlaju tamo-amo. Kasnije se javljaju cjelovitije i uobličenije halucinacije. Ipak, sve to nema nikakve unutrašnje kohezije. Logičan red pojedinih detalja ne postoji, ali sve to osobi u toku tripa (košmarnog putovanja) ne smeta, niti je čini nelogičnim.
Cijepanje ega ili Ja
Ego ili Ja predstavlja svjesni dio ličnosti. To je skup saznajnih i opažajnih procesa koji uključuju pamćenje, rješavanje problema i zaključivanje, kao i specifične odbrambene mehanizme koji pomažu svjesnom dijelu ličnosti da nađe ravnotežu između primitivnih potreba nesvjesnog dijela ličnosti i socijalnih kočenja od strane svijesti ili nad Ja.
Pod djelovanjem psihoaktivnih supstanci, posebno onih sa halucinogenim svojstvima, ego ili Ja, dijeli se na dva dijela – Ja koje posmatra doživljaj (engl. Ego observer) i Ja koje učestvuje u doživljaju (engl. Ego experiencing). Svaki od ova dva dijela funkcioniše nezavisno i uporedo sa drugim, pa je, prema tome, sinteza utisaka u smisaonu cjelinu neizvodljiva.
Pažnja je istovremeno raspršena na sva čula i nijednog trenutka nije ometana sintetičkim i selektivnim funkcijama integralnog Ja, koje na tripu ne postoji. Zbog cijepanja Ja, za sve vrijeme trajanja tripa postoji tzv. dvostruka svijest -nova, psihodelična svijest, neka vrsta virtuelne ili alternativne stvarnosti u kojoj mentalno participira osoba, uz povremeno postojanje normalne svijesti koja je posmatrač sa distancom, ali istovremeno i kritičar. Dok je normalna svijest samo posmatrač, putovanje u regione nesvjesnog može da bude lijepo, neobično ili može posmatrača da ostavi indiferentnim. Ukoliko pak osoba na tripu pokušava uprkos svemu da održi svoje normative vremena i prostora, ako pokušava da psihodelični doživljaj ispravlja u odnosu na stara iskustva, može doživjeti vrlo neprijatne trenutke. Osjećanje konfuzije i haosa obično je rezultat insistiranja da se sačuva svoja normalna kategorijalna orijentacija.
Pod dejstvom psihodeličnih droga dolazi do ozbiljnih izmjena svijesti, mijenjaju se stavovi prema vrijednostima, rasuđivanje je oštećeno, brišu se granice između dobra i zla, svijetla i tame… Masakre nad nevinim civilnim stanovništvom u Vijetnamu američki vojnici najčešće su izvodili pod djelovanjem raznih halucinogenih droga, mada ne treba zaboraviti da je ključ za razrješavanje zločina uvijek ličnost, a ne droga. Droga je samo oroz za oslobađanje agresivnih i sadističkih naboja koji već postoje u ličnosti.
Konzument psihodeličnih droga vrlo je upadljiv za okolinu. Takva osoba, čak i kada je mirna, može se prepoznati pri pokušaju da se sa njom uspostavi kontakt. Djeluje odsutno, kao da joj je samo tijelo prisutno a duh je negdje odlutao. Osoba u tripu može da izgleda kao šizoidno oboljela osoba. Jedan broj se ponaša panično, drugi zaplašeno, neki nasrću na osobe iz svoje okoline. Često se događa da oni koji doživljavaju osjećaje beskonačne moći poginu pri pokušaju da polete ili zaustave voz.
Add comment