PATOGENEZA
posredovane IgE antitijelima,
fizičke urtikarije,
autoimune urtikarije,
idiosinkrazija na aspirin,
histaminoliberatori,
jodna konrastna sredstva,
idiopatske urtikarije,
urođen defekat histamina
Potrebno je uraditi laboratorijske analize krvne slike i urina, mada sama akutna urtikarija, bez drugih poremećaja, ne zahtijeva posebna ispitivanja.
Traju tri do pet dana i u većini slučajeva smatraju se bezazlenim poremećajem.
Ukoliko protokol zahtjeva rade se Ispitivanja IN VIVO ( obuhvataju prick testiranje ), standardne inhalatorne alergene, standardne nutritivne alergene, te specifične alergene (insekti). Testovi IN VITRO određivanje ukupnih IgE u serumu (radio imuno sorbet test-RIST, ELISA, CAP), phadiatop za inhalatorne alergene, te phadiatop za nutritivne i inhalatorne alergene.
ALERGIJSKE REAKCIJE NA LIJEKOVE
Alergijske reakcije na lijekove su imunološke reakcije koje se javljaju kod određenog broja osoba koje su ranije uzimale dotični lijek. Incidencija alergija na lijekove je veća kod odraslih nego kod djece, i češća kod žena nego kod muškaraca. Češće se javlja uz neke autoimune bolesti (npr. SLE), odnosno uz primjenu više lijekova istovremeno. Postojanje alergije na inhalacijske alergene (npr. astma, polenska kijavica) ne predstavlja povećan rizik za javljanje alergijskih reakcija na lijek.
Javljaju se sa učestalošću od šest do 15 odsto svih neželjenih reakcija na lijekove, a dva do tri procenta populacije razvije neki oblik alergije na lijek.
Alergijske reakcije na lijekove dijele se na rane (unutar jednog sata od primjene lijeka), ubrzane (1 – 72 sata od primjene lijeka) i kasne (nakon 72 sata od primjene lijeka).
ALERGIJSKI RINITIS
Alergijski rinitis javlja se sa učestalošću od 20 do 35 procenata. Neophodni kriterijumi su napadi kijanja u serijama, svrab u nosu, rinoreja i kongestija,kasalja,svrab I crvenilo ociju. Dijagnostika – prick inhalatorni testovi, eozinofilija u nosu, visok ukupni IgE.
Treba razlikovati simptome koji ukazuju na polensku alergiju od onih koji ukazuju na prehladu. Simptomi koji upućuju na polensku alergiju su začepljenje nosa, vodenasti iscjedak iz nosa, napadi kijanja koje ne donosi olakšanje, svrab nosa, grla i/ili očiju, te rijedak, suv i nadražajan kašalj. Sa druge strane, simptomi koji upućuju na prehladu su, najčešće, naizmjenično začepljenje najprije jedne, a potom druge nosnice, gust, neproziran iscjedak iz nosa, kijanje koje je povremeno olakšavajuće, bol u mišićima i temperatura, te čest i produktivan kašalj.
Alergijski rinitis dijeli se na interminentni, odnosno povremeni (79 odsto) I stalni (perenijani)-21%.
Prema tezini klinicke slike moze biti :
1.blagi:normalne dnevne aktivnosti,uredan san,normalan rad I uspjeh u skoli,izostanak otezavajucih simpotma.
2.umjereni
3.teski oblik-poremecen kvalitet zivota,saimptomi skoro stalno prisutni,poremecen san I dnevne aktivnosti.
Simptomi alergijskog rinitisa koji najviše smetaju pacijentima su nazalna kongestija, svrab očiju, rinoreja, svrab nepca, kijanje, suzenje očiju, svrab ušiju i nosa.
ASTMA I ALERGIJSKI RINITIS
Astma i alergijski rinitis su dva različita stanja povezana jednim zajedničkim disajnim putem. To su stanja koja se često preklapaju, zahvataju slična tkiva, imaju zajednički inflamatorni proces, inflamatorne ćelije i medijatore. ARIA i GINA vodiči preporučuju kombinovani pristup kontroli i astme i alergijskog rinitisa, što znači da pacijente sa alergijskim rinitisom treba procijeniti na postojanje astme, pacijente sa astmom treba procijeniti na postojanje alergijskog rinitisa, a potrebno je primjenjivati kombinovanu strategiju za terapiju oboljenja i gornjih i donjih disajnih puteva.
Do 80 odsto pacijenata sa astmom imaju i alergijski rinitis. Alergijski rinitis i astma imaju zajedničke okidače: alergene iz spoljašnje sredine (poleni, grinje), alergene iz zatvorenih prostora (grinje iz kućne prašine, dlake životinja, insekte poput bubašvaba), te NSAIL (na primjer Aspirin). U liječenju su najvažniji imunoterapija, farmakoterapija, edukacija bolesnika i izbjegavanje alergena (prevencija).
UTW (Uriage Termalna Voda) u lijecenju dermatitis atopica
Već 20 vjekova Uriage termalna voda teče sa Uriage termalnog izvora. Dio je familije od 200 francuskih Termalnih stanica, a otkrivena je tokom Starog Rimskog Carstva. Prepoznata je kao voda od javnog interesa od strane Medicinske Akademije.
Uriage termalna voda je voda kože. Njene glavne karakteristike su:
– Natrijum sulfatna hlorisana prirodna mineralna voda;
– Visoko hidratantna – 11 g/L;
– Isotonična;
– Stabilnog hemijskog sastava;
– Bakteriološki čista;
– pH : 6,77 na temperaturi od 20 C;
– Površinska temperatura 28 C (mezotermalna voda);
– Izuzetan resurs minerala;
– Hidratacija;
– Anti inflamatorno dejstvo;
– Zacjeljujuće dejstvo;
– Dejstvo protiv slobodnih minerala;
– Filmogeno dejstvo;
– Smanjuje dozno zavisno oslobađanje histamina;
– Rastvor Ca hlorida indukuje iste efekte kao UTW;
– UTW efekat je povezan sa njenim sadržajem kalcijuma koji objašnjava njen antiinflamatorni efekat;
– UTW in vitro djeluje na humane eosinofile, značajne u uslovima poboljšanja hronične alergije.
Klinička efikasnost u dermatološkoj praksi pokazala se u slučajevima:
– Psoriaze;
– Ekcema;
– Atopijskog dermatitisa;
– Pruriginoznog dermatitisa;
– Crvenila lica (couperosis, rosacea);
– Ožiljaka od akni;
– Oralnog lišaja;
– Seboroičnog dermatitisa.
Glavni satojak u preparatima za tretman pruritusa je kalamin, sastojak prepoznat po svojstvima u mnogim farmakopejama. Sastoji se od gvožđe oksida i cink karbonata, a fino usitnjene čestice omogućavaju maksimalan kontakt sa kožom. Prepoznat je zbog svog anti – pruriginoznog i isušujućeg dejstva, ali i odlične podnošljivosti.
Piše: Dr Saida Zejnilović, Klinički centar Crne Gore
Dodajte komentar