Krsto Kovačević, mr fizikalne terapije
Komora fizioterapeuta Crne Gore
Za utvrđivanje posturalnih problema primjenuju se opšteprihvaćene metode opservacije i mjerenja. Opserviramo: položaj glave, položaj ramena, položaj lopatica, veličinu Lorencovih trouglova, položaje savijenih laktova, nagib karlice, fleksibilnost mišića Iliopsoas-a, položaj koljena, položaj stopala i Adamsov test (pretklon). Mjerimo: tjelesnu visinu, tjelesnu težinu i dužinu nogu.
Položaj glave utvđujemo opservacijom, inspekcijom i palpacijom. Posmatramo položaj glave sa prednje, bočne i zadnje strane ispitanika i bilježimo protruziju i nagnutost glave.
Položaj ramena utvrđujemo opservacijom, inspekcijom i palpacijom. Posmatramo nivo ramena sa prednje, bočne i zadnje strane ispitanika i bilježimo spuštenost i povijenost (protruziju) ramena.
Položaje lopatica posmatramo sa zadnje i bočne strane. Inspekcijom i palpacijom lopatične regije ispitujemo položaje (donjih uglova) lopatica.
Lorencove trouglove posmatramo sa prednje i zadnje strane i bilježimo na kojoj strani je manji trougao tj. sa koje je strane izraženiji struk.
Posmatramo sa zadnje strane ispitanika položaj savijenih laktova i bilježimo koji je spušteniji.
Inspekcijom i palpacijom karlice utvrđujemo u kom se položaju karlica nalazi i u kom su nivou kukovi.
Fleksibilnost mišića Iliopsoas-a provjeravamo Tomasovim testom.
Dužinu nogu mjerimo centimetarskom trakom. Koristimo antropometrijske tačke: pupak (umbilicus) i unutrašnji maleolus (malleolus medialis). Predstavlja važno mjerenje, jer razlika u dužini ekstremiteta može biti uzrok bolova i posturalnih poremećaja.
Položaj koljena posmatramo sa prednje, bočne i zadnje strane i pritom uočavamo da li se koljena dodiruju ili su razdvojena više nego što je fiziološki, i na osnovu toga bilježimo da li postoji sumnja na genu varum ili genu valgum.
Inspekcijom i palpacijom stopala utvrđujemo njihov položaj u smislu spuštenosti središnjeg svoda stopala, položaja prstiju stopala i valgiditeta Ahilove tetive. Primjenjujemo i test odizanja na prstima stopala i petama.
Test pretklona – „Adamsov Test“, otkriva postojanje ili odsustvo strukturalne deformacije kičmenih pršljenova – njihove rotacije. Izvodi se tako što fizioterapeut stoji iza ispitanika i dok ispitanik vrši pretklon, fizioterapeut posmatra visinu „bregova“ lijeve i desne paravertebralne muskulature i rebara. Ispitaniku daje naredbu da se polako, sa sastavljenim dlanovima usmjerenim ka podu, spušta kao da prstima dodirne pod. Savijanje kreće prvenstveno od glave i vratnog dijela kičme, preko grudnog, sve do lumbalnog, a fizioterapeut sve vrijeme prati i konstatuje asimetriju i prisustvo gibusa (unilateralne grbe).
Adamsov test je više senzitivniji od Skoliometra, autori vjeruju da je i dalje najbolji neinvazivni klinički test za procjenu skolioze.
Dodajte komentar