Šta se podrazumeva pod Impingementsindromom ramena?
Impingemet ramena je početno stanje, samo jedan blagi bol u ramenu. Kasnije nastaju stalne tegobe i bolovi. Pokreti i radnje preko glave postaju bolne.
Naziv impingenetsindrom ramena je zvučan naziv za oboljejnje koje se može lako objasniti: u ramenom zglobu je sužen prostor između glave ramene kosti (humerusa) i krova ramenog zgloba. Razlozi za suženje jesu zapaljenske reakcije, degenerativne promjene i predisponirajući faktori oblika krova ramenog zgloba.
Ko je pogođen od Impingementsindroma ramena?
Oko 10% populacije oboli od Impingementsyindroma ramena. Najčešće su pogođeni sportisti, koji sa svojim rukama rade pokrete preko nivoa glave, kao na primjer rukometaši, odbojkaši, plivači, košarkaši, bacači koplja i bodibilderi. Isto tako su pogođeni ljudi koji imaju profesiju gde rade često preko nivoa glave, kao na primjer zidari.
U poslednjih nekoliko godina međutim, konstatujemo sve veci broj ljudi koji obole od impingementsindroma ramena a da nisu izloženi gore navedenim opterećenjima, već često rade kancelarijske poslove i redovno više sati dnevno sjede relativno nepomično pred kompjuterom u istom položaju.
Šta su tipični znaci impingementsinroma ramena?
Zbog mehaničkog suženja prostora ispod krova ramena dolazi do pritiska na tetive rotatorne manžete. One se bukvalno prignječe izmedju glave humerusa i krova ramenog zgloba (akromiona), pogotovo kod pokreta prema strain (abdukcija) i prema pozadi (retrofleksija) dolazi do povećanog mehaničkog pritiska na rotatornu manžetu i dovodi do bola pri opterećenju. Brzi pokreti u tim pravcima u kombinaciji sa opterećenjem često izazivaju intenzivan bol, pa zbog toga baziraju klinički testovi pri pregledu pacijenta radi verifikacije impingementsindroma, upravo na tome da se izazove bol pri određenim pokretima uz mehanički otpor ljekara.
Kada oboljenje prelazi o hroničnu fazu pacijenti se žale često na noćni bol pri lezanju na oboljeloj strani. Slično opisuju pacijenti u toj fazi bolove kod sponatnih pokreta sa malim opterećenjem – kao na primjer kod okretanja volana pri vožnji auta.
Ako oboljenje ostane neliječeno rezultira često u smanjenoj pokretlivosti ramenog zgloba, pa čak nekada dolazi i do “frozen shoulder”, gdje je pokretljivost ramena u tolikoj mjeri smanjena da liči na “smrznuto rame”. Tada je kapsula zgloba smežurana, okolno vezivno tkivo slijepljeno i pacijent u toj fazi i uz najveće napore više nije u stanju da pokrene ruku u ramenog zglobu.
Kako nastaje Impingementsindrom?
Rameni zglob je najpokretljiviji ali nažalost i najnestabilniji zglob lokomotornog aparata čovjeka. Za razliku od većine ostalih zglobova, stabilnost ramenog zgloba ne obezbjeđuje kost nego ligamenti i mišicni aparat. Anatomski i funkcionalno su ti mišići organizovani u takozvanoj rotatornoj manžeti. Ona garantuje zglobu u zdravom stanju stabilnost i snagu pri pokretima u svim pravcima. Pored toga ima zadatak da centrira veliku glavu humerusa u relativno manjoj časici (glenoid) zgloba ramena.
Tako složena arhitektura zgloba na najužem prostoru je podložna raznim oštećenjima kao što je impingement ili isčašenja ramena (luxatio). Zbog trenja struktura tetiva i ligamenata na uskom prostoru dolazi do zapaljenskih reakcija i do bolnog stanja. U najtežim slučajevima ovakvo stanje može da rezultira u oštećenju tetiva rotatorne manžete i na kraju njihovim cijepanjem. Klinički se cijepanje rotatotrne manžete prikazuje kao pseudoparaliza (laznaparaliza) – kada pacijent više nije u stanju da elevira ruku zbog prekida tetiva.
Suženje prostora ispod krova ramena (subacromialni prostor) nekada postoji i kod nepovoljne urođene forme krova ramena (acromiona).
Drugi razlozi nastanka Impingementsindroma mogu biti degenerativne promjene (artroza sa okoštavanjem) ili naslage kalcifikata u tetivama rotatorne manžete, koji pogoduju nastanku oboljenja.
Kako pregleda ljekar ortoped Impingementsindrom?
Pri kliničkom pregledu ljekar specijalista ortopedije primijeti bolnu i smanjenu pokretljivost u ramenom zglobu, pogotovo dizanje i odvođenje ispružene ruke izazivaju jak bol na spoljašnjoj starni nadlaktice. Takav bol može nekada da zrači i do podlaktice. Poslije dužeg trajanja oboljenja se pacijentoi često žale i na bolove u vratnom regionu, tada se radi o “reaktivnom cervikalnom sindromu”.
Ultrazvučni pregled nam potvrđuje dijagnozu: pri tome vidimo redovno upale sluznih kesica, promjene u kvalitetu tetiva rotatorne manžete (kalcifikati, tendopathia,smanjen kalibar tetiva,itd.) kao i nekada u kontinuitetu tetiva (rotatorne rupture).
Rentgen snimak može da nam daje dalje informacije o distanci izmedju glave humerusa i krova ramena (tzv subacromialnog prostora). Pri abdukciji se vidi da se taj prostor još više reducira i nekada može doći i do kontakta izmedju tih struktura. To je već stanje hroničnog oboljenja sa trajnim zapaljenskim procesom.
Add comment