[heading size=”7”]TEHNIČKI USLOVI DOBRI, ALI NEDOSTAJE OPERACIONIH SALA[/heading]
Redovne aktivnosti Udruženja hirurga Crne Gore uglavnom se odnose na orgnizovanje stručnih sastanaka, na kojima se prezentiraju najsavremenije procedure i rezultati koji se postižu u crnogorskim bolnicama.
Kako funkcioniše Udruženje hirurga i koje su aktuelne aktivnosti?
Udruženje hirurga postoji u okviru Društva ljekara Crne Gore i ono funkcioniše kao nevladina organizacija, kao i sva ostala ljekarska udruženja. Naše redovne aktivnosti se svode na najmanje četiri stručna sastanka godišnje, raspoređena na svaka tri mjeseca. Svaki je sastanak posvećen trima stručnim temama i, naravno, onim tekućim. Prošle godinu u junu mjesecu prezentirani su rezultati hirurga na Cetinju u operacijama preponskih i ventralnih hernija (kila). Naredni sastanak imaćemo zadnjeg vikenda u aprilu u Kotoru, pod pokroviteljstvom Opšte bolnice. Organizovaće ga dr Ivan Ilić, kotorski hirurg. To će biti, ustvari, simpozijum na temu laparoskopskog liječenja hernija. Tokom dva dana biće prikazane sve najnovije metode laparoskopskog, minimalno invazivnog liječenja hernija. Predviđena su predavanja sa lajv (živom) hiruškom prezentacijom. Biće napravljen video link između operacione i konferencijske sale, gdje će svi prisutni, uglavnom hirurzi, imati priliku da uživo gledaju i komuniciraju sa operatorima tokom zahvata. Na taj način će se izbjeći gužva u operacionoj sali, koja ne može ni da primi veći broj ljudi. Što se tiče predavanja, ona će biti iz svih oblasti laparoskopskog liječenja hernija, a predavači su eminentni stručnjaci iz naše zemlje i regiona. Imaćemo goste iz Kliničkog centra Srbije, Kliničkog centra u Nišu, kao i iz Hrvatske.
Da li su gostovanja stranih eksperata redovna praksa?
Nemamo materijalnih uslova za to. Naše sastanke finansiraju sponzori, tako što pokrivaju najosnovnije potrebe za njihovo održavanje. Udruženje funkcioniše na dobrovoljnoj osnovi i komuniciramo mejlom, a suština našeg djelovanja je razmjena iskustava. Na sastancima prezentujemo aktuelne novine u hirurgiji, dostignuća hirurških odjeljenja u Crnoj Gori, promovišemo nove procedure i rezultate liječenja. Za ovih nekoliko godina, od kada sam ja na čelu Udruženja, imali smo sve teme iz oblasti hirurgije – jetre, transplantacione, kardiovaskularne, abdominalne, vaskularne hirurgije, pravna pitanja, rijetke tumore i slično. Prije nekoliko godina u Baru je bio sastanak na kom nam je gost bio eminentni predavač iz Japana, koji je predstavio liječenje radikalnom hirurškom metodom uznapredovalih karcinoma pankreasa. Mi se na svakom sastanku dogovaramo oko interesantne teme za naredni skup, a nastojimo da se ti sastanci održavaju u različitim gradovima.
Kakvi su tehnički uslovi u kojima rade crnogorski hirurzi?
Na jednom od ranijih sastanaka u Opštoj bolnici u Meljinama prezentiran je rad naših stručnjaka, kao i nove procedure u barijatičnoj hirurgiji kolega iz KC Srbije. Oni su tada pokazali novu proceduru u laparoskopskom liječenju patološke gojaznosti. Mi imamo tehničke uslove za obavljannje tih vrsta procedura u KCCG-e, ali nemamo pacijente koji su spremni za tu vrstu operacije, a nemamo ni kompletni tim koji bi bio obučen i posvećen psihološkoj i endokrinološkoj pripremi, kao i praćenju tih bolesnika nakon operacije gojznosti. To su osnovni razlozi zbog kojih ne ulazimo u takve procedure, tako da se ne radi o tehničkoj neopremljenosti. Moram reći da, što se tiče Kliničkog centra Crne Gore i Opštih bolnica, one su opremljene nivoom kojim je to zakonom predviđeno. Za intervencije koje ovdje ne mogu da se rade pacijenti se upućuju u druge zemlje, ali broj tih bolesnika je relativno mali pa su ti troškovi značajno smanjeni. Nijedna zemlja na svijetu nema sve procedure, pa ni najrazvijenije, poput Amerike. I kod njih se neki bolesnici upućuju na liječenje, recimo, u Japan i obrnuto, iz Japana u SAD.
Ono što definitivno nedostaje u svakodnevnom hirurškom radu, to je dovoljan broj hirurških sala i intenzivna njega. Što se tiče smještajnih kapaciteta na samim odjeljenjima oni su granično upotrebljivi, odnosno trenutno zadovoljavaju potrebe. To ne znači da ne treba planirati proširenje, naročito u Podgorici. Ova bolnica je za Podgoricu mala, barem što se hirurgije tiče. Kadra ima dovoljno, dobro je edukovan i ima dovoljno podmlatka. Ono što bi bilo značajno za bezbjedan rad to je više dobro opremljenih hirurških sala i više specijalizovanih intenzivnih jedinica.
U Crnoj Gori postoji oko 60 hirurga, a našim aktivnostima uvijek se odazove njih četrdesetak. Jedan od narednih skupova će biti u Baru, na kome će kolege sa kardiohirurgije prezentirati rezultate kardiohirurških procedura koje se rade u Kliničkom centru. Moram da podsjetim na jedan veoma uspješan sastanak u Podgorici prošle godine, na kom su prezentirani svi bitni aspekti u prevenciji i liječenju rijetkih, ali danas sve češćih neuroendokrinih tumora. Veliki je broj tema i uvijek se razvije plodna diskusija.
U Kliničkom centru sve češće se bavimo zahtjevnim procedurama koje traže specijalno opremljene operacione sale, koje mi zovemo čiste hirurške sale. U nijma se rade zahvati iz kardio hirurgije, endokrine, vaskularne, grudne i transplantacione hirurgije. Mi imamo samo jednu takvu salu u kojoj radi svih ovih pet uskostručnih grana hirurgije. To je nedovoljno. Imamo i jednu intenzivnu njegu za sve zahvate, što je takođe nedovoljno. To je usko grlo u svakodnevnom hirurškom radu za veoma zahtjevne procedure, kakvim se bavimo.
To pitanje je odavno pokrenuto, ali što se tiče samog KC-a dobili smo odgovore da u okviru postojećeg prostora ne postoji mogućnost adaptacije, novog rasporeda ili proširenja kapaciteta operacionih sala iz više razloga. Prvi razlog je tehnički, odnosno građevinski, a drugi što je ovaj objekat autorsko djelo arhitekte i pod apsolutnom autorskom zaštitom. Prava stvar bi bila izgradnja nove hirurške klinike ili opšte bolnice.
Zaostajemo li za zemljama s kojima smo nekada bili u jednoj državi, a one su sada članice Evopske unije, Hrvatskom i Slovenijom?
Te zemlje i njihovi zdravstveni sistemi morali su da se prilagode evropskom zdravstvu i zakonima. U organizacionom smislu su značajno napredovali, u organizaciji hirurške službe, normama, racionalizaciji, postojanju preciznih normi i protokola. U tom smislu su napredniji, ali tehnički mi ne zaostajemo za njima. I mi smo, kao zemlja koja je na putu ka Evropskoj uniji, počeli da radimo protokole. To su protokoli slični onim u Sloveniji, jer je to relativno mala zemlja čiji je sistem najpribližniji crnogorskom.
Praksa je da kolegama koji su otišli u penziju i koji su značajno obilježili rad Udruženja hirurga i uopšte hiruršku službu u Crnoj Gori, dodijelimo počasnu plaketu Udruženja. U Kotoru ćemo zahvalnicu uručiti primarijusu dr Momčilu Jovoviću, koji odlazi u penziju. On se takođe bavio laparoskopijom i vrlo je uspješan hirurg, a bio je prethodni predsjednik udruženja hirurga u Crnoj Gori. To je naš skroman doprinos ljekarima koji sun svoj životni put posvetili ovom teškom i odgovornom poslu.
Add comment