Vuksanović, stručnjak Instituta za javno zdravlje i professor sa katedre za mikrobiologiju Medicinskog fakulteta Crne Gore. Terapija karbapanemima, njihova eventualna neaktivnost zbog razvoja dvaju mehanizama rezistentnosti klepsiele, kao i detaljan opis dijagnostičkog pristupa u detekciji ovog bakterijskog soja, predstavljali su osnovne aspekte naučne analize dr Vuksanović. Srećom, rezistentnost na karbapeneme u Institutu za javno zdravlje je detektovana kod manje od 1% sojeva K. pneumoniae.
Bakterijske vrste iz reda stafilokoka (lat. Staphylococcus aureus), enterokoka (lat. Enterococcus spp.), klepsiela (lat. Klebsiella pneumonia), ešerihija (lat. Escherichia coli) i pseudomonija (lat. Pseudomonas aeruginosa), predstavljaju bakterijske vrste koje su najviše sklone razvoju rezistentnosti na primjenu antibiotika.
Bolnička infekcija bila je jedan od veoma često pominjanih termina na simpozijumu. Uprkos presudnom značaju što ranijeg suočavanja sa tim problemom, ne samo kod nas već i u zemljama ekonomski razvijenog svijeta, sam termin i mjere kontrole i prevencije bolesti čiji su one uzročnici, ustanovljeni su 1988. godine, regulativom Američkog centra za kontrolu i prevenciju bolesti (engl. Center for Disease and Prevention). Obrazlažući naučne, iskustvene i pravne aspekte pojave bolničkih infekcija, dr Veselinka Beatović, predstavnica Centra za kontrolu i prevenciju bolesti Instituta za javno zdravlje, saopštila je da iako prema zasad dostupnim podacima sačinjavaju svega 2-4% infekcija u svijetu, bolničke infekcije uvijek zahtijevaju hitnu reakciju. Prevelika opterećenost bolnica, negiranje postojanja problema od strane odgovornih zdravstvenih radnika, nespremnost za suočavanje sa problemom, nepridržavanje mjera aseptološke zaštite, neopreznost i brojni drugi elementi mogu biti uzročnici nastanka infekcije. Ipak, rezultati nekih istraživanja, naglasila je dr Beatović, ukazuju da se nastanak ovakvih pojava može prevenirati u obimu od 6% do čak 1/3 ukupnog broja bolničkih infekcija. Razvoj zakonske regulative, kakav je npr. utvrđen u Hrvatskoj, predstavlja bitan element tretiranja ovog problema. Infekcije čijem razvoju su posebno skloni pacijenti odjeljenja za intenzivnu terapiju, njihova zastupljenost i speciičnosti, bili su tema izlaganja prof. dr Ljubice Pejakov, stručnjaka sa katedre za hirurgiju Medicinskog fakulteta Crne Gore i Kliničkog centra Crne Gore. Rezultati EPIC II, studije izvršene na uzorku od 13.796 odraslih pacijenata koji su boravili na odjeljenjima za intenzivnu njegu u bolnicama iz 75 država svijeta, pokazala je, prema navodu prof. dr Pejakov, da nozokomijalne (bolničke) infekcije postoje kod 51% ukupnog broja pacijenata, a da se, u zavisnosti od trajanja vremenskog perioda provedenog na bolničkoj terapiji, zastupljenost obolijevanja kretala od 30 do 70% broja pacijenata. Antibiotska rezistentnost ovih pacijenata, kako je saopšteno, najprisutnija je kada su u pitanju klepsiela pneumonije i ešerihija koli.
Još jednu od veoma senzibilnih grupa pacijenata predstavljaju pacijenti sa hroničnom bubrežnom insuficijencijom. Priroda tretmana kom su svakodnevno i dugoročno podvrgnuti čini ih, kako je navela prof. dr Marina Ratković, ljekar Kliničkog centra i profesor sa katedre za internu medicinu Medicinskog fakulteta Crne Gore, grupom osoba sa posebnim potrebama. Brojnost i raznovrsnost komorbiditeta, kao i značajan učinak u stvaranju multirezistentnosti bakterijskih, najprije stailokoknih oblika, problem su sa kojima su veoma često suočeni ljekari i pacijenti. Infekcije su najčešće povezane sa vaskularnim pristupom, a čine 15% ukupnog broja uzročnika smrti ovih pacijenata. Značajan aspekt djelovanja, prema riječima prof. dr Ratković, predstavlja postavljanje efektivne dijagnoze, kao i obezbjeđivanje transparentne i detaljno dokumentovane istorije liječenja pacijenta. Veoma ugroženu populacionu grupu, kada je u pitanju primjena antibiotske terapije, predstavljaju djeca. Budući da su veoma često izložena samoinicijativnom sprovođenju terapije od strane njihovih roditelja, pokazalo se da je ovo problem izražen u cijelom svijetu. Aspekte takve zloupotrebe antibiotika uporednim podacima statistike svjetskog nivoa predočio je dr Nebojša Kavarić, ljekar Doma zdravlja iz Podgorice. U vezi sa ozbiljnošću problema koji se pokazao kao najviše izražen u Kini, a najmanje u Holandiji, dr Kavarić je predočio i podatke dobijene istraživanjem sprovedenim u Domu zdravlja u Podgorici, na uzorku od 200 ispitanika, roditelja djece stare 9-13 godina, sprovedenom u periodu od oktobra 2001. do februara do 2002. Pokazalo se da 45% ispitanika daje djeci antibiotike bez konsultovanja ljekara, 20% ispitanika samoinicijativno odvodi djecu na vršenje laboratorijskih analiza, a 4% roditelja ne izbjegava ni rendgensko snimanje. 89% ispitanika smatra da laička primjena medicinskih procedura nije zakonski kažnjiva.
Regulatorni aspekt proizvodnje ljekova detaljno je obrazložila mr dr Majda Šahman-Zaimović, predstavnica Agencije za lijekove i medicinska sredstva Crne Gore. Obrasci registracijske dokumentacije, načini obezbje-đivanja kvaliteta i proizvodnog procesa antibiotika, dostupnost podataka o trendovima svjetske tehnologije ljekova i uključenost Agencije, koja je formirana od prije dvije godine, u praćenje globalnih tokova proizvodnje, neka su od pitanja koja su razjašnjena ovim izlaganjem. Neželjena farmakološka dejstva i nastanak nuspojava takođe su obrazloženi nastupom dr Šahman-Zaimović.
Add comment