Rizik od infekcije usne duplje može se smanjiti redovnom i detaljnom oralnom higijenom koja podrazumijeva dobru ličnu njegu, česte stomatološke preglede i primjenu antiseptika za ispiranje usta s protivbakterijskim i protivgljivičnim djelovanjem.
Stomatološki – oralnohirurški zahvati ovim bolesnicima mogu izazvati krvarenje (produženo, povećano, petehijalno, pojavu hematoma) pa je prethodno neophodno provjeriti vrijeme krvarenja, protrombinsko vrijeme i broj trombocita. Postoperativno ih treba kontrolisati i u zavisnosti od konkretne situacije primijenjivati dopunske mjere za zaustavljanje krvarenja.
Pošto pacijenti u toku hemodijalize primaju i antikoagulantno sredstvo – heparin, to je razlog više da se stomatološki zahvati rade u dane izmedju dijaliza kada je krv oslobodjena dejstva ovog lijeka (heparin djeluje oko 6 sati od primjene) a time i povećanog stepena rizika za nastanak krvarenja.
Česte transfuzije krvi, kojima su tretirani ovi bolesnici, uz njihov, inače, oslabljen imunološki sistem, dovode do povećane mogućnosti nastanka virusnih infekcija – hepatitis B i C, HIV, što stomatolog mora uzeti u obzir vodeći računa o zaštiti pacijenta, sopstvenoj sigurnosti i bezbijednosto osoblja sa kojim radi.
Pacijenti sa transplantiranim bubregom
I transplantacija (presađivanje) bubrega (prva uspješna intervencija uradjena je 1954 god) je metod liječenja hronične, terminalne renalne insuficijencije. Smatra se da je ovaj način terapije efikasniji , jer su kvalitet života i preživljavanje često bolji nego kod ljudi tretirani hemodijalizom. Medjutim, zbog nedovoljnog broja organa za transplantaciju hemodijaliza je i dalje znatno češći terapeutski tretman.
Bolesnici s transplantiranim bubregom trajno primaju imunosupresivnu terapiju (uzimanje ljekova koji suprimiraju -potiskuju imuni odgovor organizma primaoca i sprečavaju odbacivanje organa), koja nosi u sebi rizik brojnih neželjenih reakcija (hipertenzije, dijabet, pojačano krvarenje, usporeno zarašćivanje rana), koje se mogu manifestovati i u usnoj duplju, što predstavlja osnovni problem u njihovom stomatološkom, posebno oralno-hirurškom tretmanu.
Pacijenti sa transplantiranim bubregom imaju smanjenu otpornost na infekcije (bakterijske, virusne, gljivične) zbog supresije imuniteta, pa je preventivna upotreba antibiotika neophodna za svaki hirurški poduhvat u ustima kao i za neke rutinske somatološke intrevencije.
Oralnohirurški zahvati moraju biti dobro planirani i sprovedeni s najmanje mogućim stresom. Često su potrebne dodatne mjere prevencije krvarenja, kao i opreznost pri propisivanju ljekova. Kod teških oralnih infekcija pacijenta treba hospitalizovati. Odredjeni zahvati u usnoj duplji iziskuju potrebu za konsultacijom stomatologa s odgovarajućim ljekarem koji pacijentu tretira osnovnu bolest.
Piše: prim. mr sc. dr Slobodan V. Radonjić, Spec. za oralnu hirurgiju
Dodajte komentar